Expositie ’t Laatste Rood van Jan Mellema | atelier De Zondagse Kamer
27|11|21 – 05|03|22
Opening: zondag 27 februari om 15.00 uur in Kunstmagazijn
-Jan Mellema ’s zijn smaak is opgehouden te bestaan bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog- .
´t Laatste Rood Hoe verhoudt zich *een zondagse kamer tot het systeemplafond van de expositieruimte in Kunstmagazijn? Met een aantal luttele ingrepen zal Jan Mellema de ruimte transformeren in een eigentijdse wereld die tegelijkertijd in het heden, verleden én toekomst plaatsvindt.
Het werk van Jan Mellema, geboren in Wassenaar, is net zoals hemzelf moeilijk te duiden. Het bevindt zich in een grijs gebied, een soort niemandsland, op het snijvlak van autonome kunst en design. Elk werkstuk is onlosmakelijk verbonden met de setting waarin ze geplaatst wordt. Van elk werkstuk bestaat één enkel exemplaar.
‘t Laatste Rood bestaat uit het 39-delig servies en zijn rode gasten (een soepterrine, een cactus, kannetjes enz…). Deze ‘werkstukken’ worden gezet in een ‘toonkamer’ in de expositieruimte van Kunstmagazijn.
Jarenlang bevond atelier De Zondagse Kamer zich in het centrum van Nijmegen. Door drie smalle, hoge rondboogvensters waren de interieurspullen in de toonkamer van buitenaf te zien door passanten. Deze toonkamer bestaat niet meer, maar een afgeleide van atelier De Zondagse Kamer is nog steeds actief op locatie.
Atelier De Zondagse Kamer | Jan Mellema Beeldend kunstenaar |vormgever Jan Mellema heeft een voorliefde voor het interieur. Met name voor interieurs die dateren van voor de tweede wereldoorlog, met het accent op Art Deco. De werkstukken oftewel huiskamerfragmenten zijn een interpretatie van interieurspullen van de gegoede burger uit de betere kringen, zoals deze vroeger in de ‘pronkkamers’ werden gezet met als doel de welvaart van de bewoners te tonen.
Jan Mellema koketteert met dit ‘oude geld’. Dit uit zich o.a. door titel- en tekstgebruik, zoals bijvoorbeeld ´Berichten uit de Betere Kringen´ en natuurlijk zijn ateliernaam ´De Zondagse Kamer´.
De kunstenaar laat zich aldus leiden door de vooroorlogse vormentaal en borduurt daarop voort in zijn werk. Het gaat hem puur om de vorm. De schoonheid ervan en hoe deze zich verhoudt tot de ruimte.
Zijn materiaalgebruik is eigentijds. In tegenstelling tot het zilver en het goud, vervaardigt de kunstenaar zijn werkstukken van louter simpele materialen zoals plastic, blik, metaal en hout. Soms zijn de soldeernaden nog zichtbaar, maar meestal ´verbloemd´ door één specifieke kleur die de toon zet van het geheel. De objecten zijn herkenbaar, maar niet per definitie bruikbaar.
* Een Zondagse Kamer , ook wel pronkkamer genoemd, dateert uit vervlogen tijden. De kamer werd alleen gebruikt bji speciale gelegenheden. Hier bewaarde men het mooiste wat men had. Meestal bestond de zondagse kamer uit een voor- en achterkamer, gescheiden door een gordijn of schuifdeur. De voorkamer werd dusdanig ingericht dat het de welvaart van de bewoners zou tonen.
